vrijdag 20 februari 2015

Verjaarstaart

Afgelopen week was ik jarig. Ik werd in de bloemetjes gezet - dank voor deze kleurenpracht!














U weet al dat ik van bakken hou, dus het zal u niet verbazen dat ik zelf aan de slag toog om een verjaarstaart (dat is geen echt woord, ik weet het, maar het is zo grappig) in elkaar te steken. Ik kwam dit recept tegen op de blog Le Gumo (nu weet u meteen hoe ik aan het woord kom) voor een soort kwarktaart met kersenyofu. Het ziet er ongelofelijk lekker uit, heeft de wauw-factor door het mooie rode laagje aan de bovenkant en het recept zag er niet al te moeilijk uit.

Nou, dat viel tegen. Het recept op zich is niet moeilijk, dat niet. Ik had nog nooit met agaragar gewerkt en volgde dus braaf het recept tot op de letter. Ergens ging het toch mis, want de "kwark"/"pudding" van kersenyofu wilde niet opstijven. Helaas pindakaas. Maar ik geef niet op, een volgende poging lukt gewoon wel. Ik had er gelukkig rekening mee gehouden dat de kwarktaart zou kunnen mislukken en had dus een plan B. De dag voor mijn verjaardag (en de dag zelf ook - jeuj) hoefde ik niet te werken en had ik deze chocoladetaart van The PPK al gebakken. Is eerder al een succes gebleken en was ook nu een voltreffer. Mijn collega's hebben ervan gesmuld.

Anders dan in het originele recept werk ik met een springvorm van 26 cm doorsnee - een andere heb ik niet. Wat doen wij dan? Wij zijn creatief. Met de hoeveelheid beslag van het oorspronkelijke recept ontstaat een platte taart. Die halen we uit de springvorm en bakken zo'n zelfde taartlaag nog een keer. Tussen die twee lagen taart gaat het (heerlijke) glazuur en klaar is Greet!


Ingrediënten
Voor het beslag
Alle hoeveelheden onder dit kopje heb je twee keer nodig! 
Voor de helderheid: alles x2.
1 kop plantaardige melk
1 theelepel appelciderazijn
3/4e kop kristalsuiker
1/3e kop koolzaadolie
1 theelepel vanille extract
1/2e theelepel amandel extract

1 kop bloem
1/3e kop cacaopoeder
3/4e theelepel zuiveringszout (ook wel baking soda genoemd, gewoon in de supermarkt te koop tegenwoordig)
1/2e theelepel bakpoeder
1/4e theelepel zout

Voor het glazuur
2/3e kop plantaardige melk
225 gr pure chocoladedruppels
3 eetlepels esdoornsiroop

Instructies
1. Verwarm de oven voor op 180 graden. Vet een ronde springvorm van zo'n 26 cm doorsnee goed in. 
2. Meng de melk en azijn in een grote mengkom en zet even apart zodat het gaat stremmen. Voeg daarna de suiker, koolzaadolie en vanille- en amandelextract toe. Meng alles goed door.
3. Meng in een tweede kom de droge ingrediënten en voeg deze in 2 stappen bij het natte mengsel. Roer goed door zodat de grote klonten eruit zijn (een paar kleine klontjes is niet erg).
4. Vul de springvorm met het taartmengsel en bak 30 á 35 minuten in de oven. Test met een satéprikker in het midden, die moet er schoon uitkomen.
5. Laat de taart even afkoelen en haal 'm dan uit de springvorm. Zet opzij. 
6. Herhaal stap 1 t/m 4 (bak nogmaals zo'n zelfde taartlaag). Als u zich in de luxe positie bevindt over meerdere springvormen en/of een grote oven te beschikken kunt u de beide taartlagen uiteraard tegelijk bakken. Hou dan wel zelf de oventijd goed in de gaten - ik heb daar geen ervaring mee.


7. Het glazuur is aan de beurt. Breng de melk aan de kook en draai het vuur laag. Voeg de chocoladedruppels en esdoornsiroop toe en meng even door met een vork of garde. Zet het vuur uit en blijf roeren tot alles goed gesmolten en gemengd is. Laat 15 minuten afkoelen voor gebruik.


8. Stel de taart samen. Minstens 1 taartlaag zit nog in de springvorm - mooi laten zitten, dat is de bodem. Giet daar het glazuur overheen. Laat even 5 minuutjes verder afkoelen. Deponeer dan de tweede taartlaag op het glazuur. Zet weg in de koelkast zodat het glazuur kan opstijven.
9. Haal uit de koelkast en snij in punten. Besprenkel indien gewenst met wat poedersuiker. Serveer met een toef Alpro opklopslagroom of gewoon puur. Geniet van chocolade-zaligheid.

En zo ging ie bij mij mee naar het werk:


In de doos ziet u (misschien - hangt ervan af hoe goed uw ogen zijn) ook een marmercake. Of eigenlijk een bananenbrood met chocolade. Dat recept (ook van The PPK) volgt nog een keer, deze post is al lang genoeg.

2 opmerkingen:

  1. Een nadrukkelijke waarschuwing naar aanleiding van dit recept is meer dan gewenst. Met de beste intentie begin je met een klein hapje van deze creatie om vervolgens een soort van onbeheersbare verslaving te krijgen. Het is onmogelijk te stoppen, het bordje gaat direct leeg. Controle achteraf of alle vingers nog aanwezig zijn is dus een gepaste waarschuwing die meegegeven dient te worden!!! Liefs, een gewillig proefpersoon

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dat is waar! Er moet eigenlijk een waarschuwingsbordje bij dit recept staan: "Pas op! Belachelijk eenvoudig te maken, verslavend lekker."

    BeantwoordenVerwijderen