Een week in lunches

Eén lunch, meerdere lunches? Schrijft (en zegt) men dat zo? Volgens het groene boekje wel, maar het ziet er evengoed niet uit.

Ter zake: ik eet en drink nu enkele weken suikerarm/suikerbewust. Drie gezonde maaltijden per dag en maximaal 1 tussendoortje. Ik heb weinig tot niet gezondigd, heb zelfs geen chocolade op. En ik drink nu probleemloos koffie zonder suiker. Ik ben trots op mezelf!

Even serieus: is het zo moeilijk? Ja en nee. De eerste week was ik voornamelijk thuis, dus aan weinig verleidingen blootgesteld. Dat maakt het een stuk makkelijker natuurlijk. Afgelopen week was ik "gewoon" aan het werk, dan is de uitdaging (en neiging tot van het pad dwalen) wat groter. Die eerste week heeft mij zeker geholpen het voornemen om te zetten in werkelijkheid en dus vol te blijven houden. Dat is immers de grote kunst (een kunst die ik, zoals enkele voorgaande blogposts bewezen hebben, absoluut niet meester ben).

Suikerarm

Ondanks het feit dat ik wel degelijk pogingen doe om af te vallen, lukt dat niet bijster goed. Op het gevaar af me volledig belachelijk te maken, ben ik weer eens een nieuwe weg ingeslagen. Hopelijk nu de goede, die ik vol kan houden. (Dahaag doelen 2015.)

De eenvoudige vraag diende zich aan: waar word ik dik van? Antwoord: vet en suiker. Aha. Een vluchtig zelfonderzoek leidde ertoe dat ik me ging verdiepen in mijn suikerverbruik - ik ben een zoetekauw. Schrikwekkend resultaat. In bijna alles wat ik eet (en drink) zit suiker! Oeps. Ik ben thuis even wat willekeurige verpakkingen gaan naspeuren, suiker zit overal! Augurken in 't zuur: suiker. Meergranenbeschuit: suiker. Pakje tomatensoep: suiker. Appelmoes met... toegevoegde suiker. Rode kool met... toegevoegde suiker. What the hell?

Vernieuwd strijdplan

Als u deze blog volgt dan weet u dat ik mezelf de nodige doelen gesteld heb teneinde wat kilootjes af te vallen en die ook er af te houden. En hoewel ik van plan ben aan die doelen vast te houden, gaat het gewichtsverlies me niet snel genoeg. Als ik eerlijk ben: ik ben nog geen gram afgevallen. Enkele weken geleden herinnerde een collega mij aan Sonja Bakker en haar dieet, en dat ze eigenlijk weer "vriendinnetjes met Sonja" wilde worden. Dat ideetje had zich in mijn hoofd genesteld en in het lange weekend van Hemelvaart heb ik mijn plan uitgebroed.

Strijdplan

Voor zij die het nog niet wisten: ik ben een snoepkont. Lekkers kan ik niet weerstaan, zeker niet als het chocolade is. Ik "worstel" dus ook al enige jaren met wat kilootjes overgewicht. Soms gaan die er weer af, meestal komen ze er net zo vlot weer bij. Soms heb ik er last van, soms heb ik er geen moeite mee. De laatste weken merk ik dat die extra kilo's mij dwars zitten. Van alle broeken in mijn kleerkast passen er nog maar twee of drie. Die leuke t-shirtjes zitten nu wel erg strak. Zelfs mijn winterjas zit niet meer zo lekker. Ik ben het BEU. Tijd om er wat aan te doen.

Diëten heb ik al vaker geprobeerd, zonder succes zoals blijkt. Ja, ik val af maar kom net zo hard weer aan als ik het dieet gedag zeg. Nieuw plan: wat aanpassingen in mijn levensstijl doorvoeren die voor een blijvende verandering kunnen zorgen. Oeh wat klinkt dat dramatisch. En toch valt dat eigenlijk wel mee...