Pittige pompoen-paprika soep

Ahhhh herfstweer. Koud. Guur. Mistig. De ideale tijd om lekker binnen bij de kachel te blijven onder een dekentje met een goed boek en een kop warme sojachoco. Ik heb elk jaar weer wat moeite met die overgang van zomer naar herfst, vooral omdat het dan "opeens" weer zo vroeg donker is. Wat helpt is een kom geurige, kleurige, hete soep. Heerlijke comfort food waar je van opknapt na een lange werkdag, en het kost je nauwelijks tijd in de keuken.

Bloemkool

Bloemkool: gezond, voedzaam, vezelrijk, van bij ons en nog in het seizoen tot oktober. Waarom er niet mee koken? Nou, omdat ik het stiekem niet zo heel lekker vind. (En het huis gaat er vreemd van ruiken.) Ik koop 'm dus niet zo vaak en als ik al bloemkool gebruik moffel ik het weg in een curry of zo. Gisteren, bij het opstellen van het boodschappenlijstje, drong de vraag zich weer op: wat eten we de komende dagen? Meestal kijk ik dan even naar een lijstje met seizoensgroenten om van daar uit een recept te zoeken. En daar was ie: bloemkool. Klein schuldgevoel omdat het al weer te lang geleden was dat ik 'm op heb. Vroeger thuis aten wij regelmatig bloemkool, want dat was gezond zei moeder. Mama maakte het altijd met van die dikke witte saus erbij, en een vleugje nootmuskaat - herkenbaar? Wat mij betreft een mooie combinatie van drie dingen die ik niet lekker vond (en vind).

Review: Wilmersburger tortellini

Voor zij die Wilmersburger nog niet kennen: het is een veganistische kaasvervanger op basis van plantaardige vetten. Vrij van soja en een aantal producten zijn ook vrij van gluten. Duits van oorsprong maar volledig omarmd door Nederlandse vegans, en terecht want zeer smaakvol. Bijkomend voordeel: het is behoorlijk lang houdbaar in de koeling: ongeopend enkele maanden, geopend blijft ie ook nog wel een week of twee goed.

Wilmersburger is verkrijgbaar in blokken en plakjes in verschillende smaken en bovendien ook als geraspte (pizza)kaas. Die laatste variant is werkelijk ideaal als vervanger voor geraspte kaas op pizza's en bij pastagerechten maar ook in en op ovenschotels en in bechamel-achtige "kaas"sauzen. Hoewel de smaak maar weinig weg heeft van koemelk-kaas gedraagt het zich wel ongeveer zo. Als je 't over de tomatensaus van je pizza strooit, smelt het heerlijk romig weg, net als in sauzen. Als je het als topping gebruikt voor je ovenschotels krijg je een knapperig korstje. En als je een plak tussen twee sneetjes brood legt en het geheel tussen het tosti-ijzer legt krijg je... tosti! Als je het apparaat aan zet tenminste. (Voor de Belgen: tosti = croque monsieur. Voor de Nederlanders: spreek uit als "krok mesjeu".)

Raapstelenstamppot met appel

Het zonnetje schijnt, de vogeltjes fluiten, Teletubbies komen naar buiten. Het is vooohoorjaar! Wat is het toch elk jaar weer heerlijk, die eerste zonnestralen. Al is het buiten nog best koud, van achter glas kijkt het zo aanlokkelijk mooi. Ik word er vrolijk van! Het geeft energie, net of de batterijtjes weer vol zijn na een lange grijze donkere depri winter.

In het kader van mijn goede voornemens probeer ik elke maand een voor mij nieuwe groente uit. En wat past er nu beter bij het voorjaar dan... raapstelen! Het is het loof van jonge meiknolletjes en wordt meestal in bosjes verkocht. De smaak zit ergens tussen spinazie en rucola in. Licht pittig, dus ideaal voor in een stamppot. Het wordt nog lekkerder met wat gebakken appelblokjes eronder, zoet contrasteert fijn met het scherpe van de raapstelen.

Comfort food

Vorige week vrijdag/zaterdag ben ik snipverkouden geworden. Zoiets gebeurt uiteraard niet ineens, maar vrijdag begonnen de symptomen zich te manifesteren: beginnende keelpijn, beetje snotterig en een zeurderige hoofdpijn ergens in de verte. Op tijd naar bed en warm ingeduffeld, maar het mocht niet baten. Gelukkig is het bij een fikse verkoudheid gebleven, er schijnen ergere dingen te heersen (een gemuteerde, resistente variant op het griepvirus en een zware blafhoest zijn slechts twee dingen waar enkele van mijn collega's mee te kampen kregen). 

Hoewel het dus erger kon, was ik begin deze week evengoed geen cent waard. Juist dan wil je toch lekker en gezond eten. Ik voorzag dus in comfort foods: troosteten. Geen junk food of fast food, maar eten dat snel klaar is en wat je "troost" biedt: je gaat je er wat beter van voelen.

Rode kool

Afgelopen woensdag kocht ik op de markt een rode kool. Geen idee waarom, het zag er lekker en kleurrijk uit en het is best al wel even geleden dat ik nog rode kool at. Maar nu - wat doe je met zo'n ding? Tegenwoordig hebben we gelukkig een oplossing voor inspiratieloze dagen: tinternet! Recepten grasduinen dus.

Een paar kanshebbers heb ik bewaard, maar als allereerste heb ik vandaag dit recept van Plantaardigheidjes gemaakt: rode kool met quinoa en sesamtofu. De mooie kleurrijke foto trok mij over de streep.

Winterkost

Morgen vieren wij een verjaardag. In onze familie betekent dat meestal in elk geval: gezellig bij elkaar komen en samen eten. Bijkomende opties als uitstapjes en museabezoeken zijn mogelijk, maar niet altijd noodzakelijk. In dit geval worden wij verwacht bij mijn ouders thuis, aangezien vader de jarige job is. Voor het gemak voorziet moeder in een Chinees buffet – makkelijk en het valt bij iedereen in de smaak. Behalve dan bij de vega(n)s. “S”, jazeker, ik ben niet de enige in onze familie: mijn neef is veganist en zijn vriendin vegetariër (Of zegt men dan “vegetarische”? Afijn, u begrijpt wat ik bedoel). Wij voorzien dus in ons eigen kostje. Hetgeen er op tafel komt moet aan de volgende criteria voldoen:

1. wij moeten het alle drie lusten

2. het moet niet al te moeilijk zijn - ook wij zijn gemakzuchtig en zoals reeds eerder gemeld geen helden in de keuken

3. het moet makkelijk te vervoeren zijn - het is een dik uur autorijden van ons huis naar dat van mijn ouders

4. vanwege punt 3 moet het ook eenvoudig en redelijk snel op te warmen zijn in oven of magnetron